نقد تابلوی مونالیزا اثر داوینچی

داوینچی برای آثار خود، ترکیببندیهای نبوغآمیزی اختراع کرد، شخصیتهایی که در نقاشی بهکار میبرد را با توجه به ویژگیهای روانی خودش به تصویر میکشید، اندام کسانی را که نقاشی میکرد با بررسی آناتومی بدن، به درستی ترسیم میکرد و بالاخره با آزمودن روشهای گوناگون موفق شد فضا و اشیای سهبعدی را بر روی سطحی دوبعدی مانند کاغذ نقاشی کند.نتیجهی این کنجکاوی خستگیناپذیر، پروژههای ناتمامی بودند که تصویری زنده، پیچیده و ظریف از طبیعت انسان را به تصویر میکشیدند. آموزههای او اندیشههای هنری نقاشان نسل آینده را تحت تاثیر خودش قرار داد و برای قرنهای پیدرپی، تکنیکهای او به معیارهایی از نقاشی بدل شد.وقتی لئوناردو داوینچی در سال ۱۵۱۹ دار فانی را وداع گفت، دفترچههای بیشماری با طرحها و یادداشتهای فراوان که آثار تکمیلشدهی اندکی درون خود داشتند،از خود به جا گذاشت. برخی از کارهای او توسط دستیارانش تکمیل شدند اما بیشتر آنها از میان رفتند.
نقد تابلوی مونالیزا:
مشهورترین اثر هنری جهان تابلوی نقاشی مونالیزا است که هرروزه هزاران بازدیدکننده را از سراسر جهان به موزهی لوور پاریس میکشاند. بسیاری از بازدیدکنندگان از نگاه مرموز و لبخند رازآلود پرتره متاثر میشوند.شاید این نقاشی پرترهای بهظاهر معمولی از زن جوان با لباس ساده و نقاب نازکی روی چهره به نظر بیاید ولی اینگونه نیست!استفاده از رنگهای مات تابلو و نداشتن جواهرات در نقاشی باعث شده است برخی از بازدیدکنندگان دچار سردرگمی شوند؛ بازدیدکنندگانی که برایشان جای تععجب است چرا این تابلو، اینهمه جنجال به پا کرده است و به بررسی نقد تابلوی مونالیزا میپردازند.به نظر میرسد سادگی که در تابلو وجود دارد استعداد لئوناردو را در سبک رئالیسم تحتالشعاع قرار داده است. چهرهی سهبعدی سوژه، بیانگر مهارت زیاد داوینچی در بکار بردن تکنیک اسفورماتو (محو کاری) است؛ تکنیک هنری که در آن برای بوجود آوردن فرم از تغییر تدریجی سایهروشن بهجای خطوط استفاده میشود.ویژگیهای برجستهای که تابلو دارد از جمله نقابی که با ظرافت نقاشی شده، موی بافته و ترسیم دقیق لایههای پارچه بیانگر صبر بیپایان لئوناردو در بازآفرینی مشاهدات دقیق و عینی او است.حالت مبهم چهره واقعگرایی اثر را دو چندان میکند و بازدیدکنندگان را دچار تردید میکند که آیا مونالیزا لبخند دلنشینی بر لب دارد یا این لبخند نوعی لبخند تمسخرآمیز است که او بر لب دارد؟ دلیل این ابهام، پیچیده بودن پرتره است که همچون انسانها، در آنِ واحد، خصوصیات متضادی را به نمایش میگذارد.
دیدگاهتان را بنویسید